Dáhpáhusat áiggis, 2013

Britta Marakatt-Labba

Britta Marakatt-Labba: Dáhpáhusat áiggis mon ráhkadedjen 2013:s, ja dat lei nu ahte mon gávdnen dákkár seahkaid mat leat máilmmisoađi áiggi leamaš, mon jáhkán duiskkalaččain ledje, dain ledje jáfut dain seahkain, ja sámit dieđus lonuhedje. Dat ožžo jáfuid ja mon in dieđe maid duiskkalaččat ožžo sadjái. Muhto, mon gávdnen daid seahkaid, ja de mon álgen, maŋŋel de go, diet dáhpáhus mii lea Utøyan – ahte nu ollu nuorat jápme – mon álgen jurddahit, mon máhtálivččen juoidá dáiguin seahkaiguin dahkat. Mon bijan ovttas historjjá. Mon bijan, dat mii dáhpáhuvai máilmmisoađi áigge ja dat mii dáhpáhuvai 2011:s juste Utøyas, ahte, mon jurddahin, mon dagan dán dego dakkár jorbadassan, ja uvssa.

Dát nuorat mat rahpe dan uvssa sullui, dat eai diehtán mii sin vuordá, doppe nuppe bealde ellege doppe siskkobealde uvssa. Ja danin mon dahken dán uvssa ja de mon sággon dasa suolu gasku ja maid dá dán, de válden… Dieđus, dat mii lei daid seahkaid nalde, dat lei juste dá dát ruossa, máilmmisoađi, nuppi máilmmisoađi ruossa, ja maid dá dát goaskinsoajit. Ja goaskinsojiin bohtet hui ollu luođat olggos, dat bážašit hui ollu. Ja dat dagahii maid nu ahte dát nuorat, máŋggas dain jápme, dat eai beassan šat eallit. Sis ruohttasat manne gaskkat.

Dat lea nu, ahte go mii rahpat ovtta uvssa dakkár báikái gos mii eat leat leamaš, mii eat aginis dieđe mii doppe duostu min. Ja dat lei juste dat mii dáhpáhuvai dáidda nuoraide. Dat eai diehtán, dat jáhkke ahte sii leat oadjebasat go vulget sullui. Muhto dat ii leat álo nu ahte sullu lea dakkár báiki mas máhttá dovdat oadjebasvuođa, daningo jus doppe juoga diŋga dáhpáhuvvá, dat ii leat nu álki beassat doppe eret, daningo dus lea čáhci birra. Ja nu hal dat lei, ahte dat nuorat šadde haskalit čáhcái. Muhtimat elle, dat birgejedje, muhtimat eai. Ja danin mon lávejin álo jurddahit, don it aginis dieđe mii siskkobealde dan uvssa lea, maid don rabat.